چرخ دنده های اپیکلیک مورد استفاده برای

چرخ دنده های اپیکلیکهمچنین به عنوان سیستم های دنده سیاره ای شناخته می شود ، به دلیل طراحی جمع و جور ، راندمان بالا و تنوع ، به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد

این چرخ دنده ها در درجه اول در برنامه هایی که فضای محدود است استفاده می شود ، اما گشتاور بالا و تغییرپذیری سرعت ضروری است.

1. انتقال خودرو: چرخ دنده های اپیکلیک یک مؤلفه اصلی در انتقال اتوماتیک ، ارائه تغییرات دنده یکپارچه ، گشتاور بالا با سرعت کم و انتقال انرژی کارآمد است.
2. ماشین آلات صنعتی: از آنها در ماشین آلات سنگین به دلیل توانایی خود در رسیدگی به بارهای زیاد ، توزیع گشتاور به طور مساوی و کارآمد در فضاهای جمع و جور استفاده می شود.
3. هوافضا: این چرخ دنده ها نقش مهمی در موتورهای هواپیما و روتورهای هلیکوپتر دارند و از قابلیت اطمینان و کنترل دقیق حرکت در شرایط خواستار اطمینان می دهند.
4. روباتیک و اتوماسیون: در روباتیک ، از چرخ دنده های اپیکلیك برای دستیابی به كنترل حركت دقیق ، طراحی جمع و جور و گشتاور بالا در فضاهای محدود استفاده می شود.

چهار عنصر مجموعه دنده اپیکلیک چیست؟

یک مجموعه دنده اپیکلیک ، همچنین به عنوان a شناخته می شوددنده سیاره ای سیستم ، یک مکانیسم بسیار کارآمد و جمع و جور است که معمولاً در انتقال خودرو ، روباتیک و ماشین آلات صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. این سیستم از چهار عنصر اصلی تشکیل شده است:

1. چرخ دنده: در مرکز مجموعه دنده قرار گرفته ، دنده خورشید درایور اصلی یا گیرنده حرکت است. این امر مستقیماً با چرخ دنده های سیاره درگیر می شود و اغلب به عنوان ورودی یا خروجی سیستم عمل می کند.

2. چرخ دنده های سیاره: اینها چندین چرخ دنده هستند که در اطراف چرخ دنده خورشید می چرخند. آنها که روی یک حامل سیاره نصب شده اند ، هم با چرخ دنده خورشید و هم دنده حلقه مشبک می شوند. چرخ دنده های سیاره بار را به طور مساوی توزیع می کنند و باعث می شود سیستم بتواند گشتاور بالایی را انجام دهد.

3.سیاره: این مؤلفه چرخ دنده های سیاره را در جای خود نگه می دارد و از چرخش آنها در اطراف دنده خورشید پشتیبانی می کند. حامل سیاره بسته به پیکربندی سیستم می تواند به عنوان یک عنصر ورودی ، خروجی یا ثابت عمل کند.

4.چرخ دنده: این یک دنده بزرگ بیرونی است که چرخ دنده های سیاره را محاصره می کند. دندانهای داخلی مش دنده حلقه با چرخ دنده های سیاره. مانند سایر عناصر ، دنده حلقه می تواند به عنوان ورودی ، خروجی یا ثابت باقی بماند.

تعامل این چهار عنصر انعطاف پذیری را برای دستیابی به نسبت های مختلف سرعت و تغییرات جهت دار در یک ساختار جمع و جور فراهم می کند.

چگونه می توان نسبت دنده را در یک مجموعه دنده اپیکلیک محاسبه کرد؟

نسبت دنده یکمجموعه چرخ دنده های اپیکلیک بستگی به این دارد که کدام مؤلفه ها ثابت ، ورودی و خروجی هستند. در اینجا یک راهنمای گام به گام برای محاسبه نسبت دنده آورده شده است:

1. تنظیمات سیستم:

مشخص کنید که کدام عنصر (خورشید ، سیاره حامل یا حلقه) ثابت است.

اجزای ورودی و خروجی را تعیین کنید.

2. از معادله نسبت دنده اساسی استفاده کنید: نسبت دنده یک سیستم دنده اپیکلیک با استفاده از: محاسبه می شود:

gr = 1 + (r / s)

کجا:

GR = نسبت دنده

r = تعداد دندان های روی دنده حلقه

S = تعداد دندان ها روی چرخ دنده خورشید

این معادله زمانی اعمال می شود که حامل سیاره خروجی باشد ، و یا خورشید یا دنده حلقه ثابت است.

3. فقط برای تنظیمات دیگر:

• اگر دنده خورشید ثابت باشد ، سرعت خروجی سیستم تحت تأثیر نسبت دنده حلقه و حامل سیاره قرار می گیرد.
• اگر دنده حلقه ثابت باشد ، سرعت خروجی با رابطه بین دنده خورشید و حامل سیاره تعیین می شود.

4. نسبت دنده برای خروجی به ورودی: هنگام محاسبه کاهش سرعت (ورودی بالاتر از خروجی) ، نسبت ساده است. برای ضرب سرعت (خروجی بالاتر از ورودی) ، نسبت محاسبه شده را معکوس کنید.

محاسبه مثال:

فرض کنید مجموعه دنده دارای:

چرخ دنده حلقه (R): 72 دندان

چرخ دنده های خورشید: 24 دندان

اگر حامل سیاره خروجی باشد و چرخ دنده خورشید ثابت باشد ، نسبت دنده ها عبارتند از:

gr = 1 + (72 /24) gr = 1 + 3 = 4

این بدان معنی است که سرعت خروجی 4 برابر کندتر از سرعت ورودی خواهد بود و نسبت کاهش 4: 1 را ارائه می دهد.

درک این اصول به مهندسان این امکان را می دهد تا سیستم های همه کاره متناسب با برنامه های خاص را طراحی کنند.