Tچرخ دنده‌های انتقال قدرت بخش اساسی سیستم انتقال قدرت خودرو هستند که وظیفه انتقال قدرت از موتور به چرخ‌ها را با سرعت‌ها و گشتاورهای مختلف بر عهده دارند. در اینجا انواع اصلی چرخ دنده‌های انتقال قدرت موجود در خودروها آمده است:

چرخ دنده های گیربکس دستیدر گیربکس دستی، راننده با استفاده از دسته دنده و کلاچ، دنده‌ها را به صورت دستی انتخاب می‌کند. دنده‌های اصلی در گیربکس دستی شامل موارد زیر است:

دنده یک (دنده سبک): حداکثر گشتاور را برای شروع حرکت خودرو از حالت سکون فراهم می‌کند.

دنده دو: برای سرعت و شتاب متوسط ​​استفاده می‌شود.

دنده سه: برای حرکت با سرعت متوسط ​​استفاده می‌شود.

دنده چهارم (اور درایو): برای حرکت با سرعت بالا استفاده می‌شود، جایی که دور موتور کمتر از سرعت خودرو است.

دنده پنجم (اور درایو): برخی از گیربکس‌های دستی برای حرکت با سرعت‌های بالاتر، دنده پنجم هم دارند.

چرخ دنده های گیربکس اتوماتیک: در گیربکس اتوماتیک، سیستم گیربکس به طور خودکار دنده‌ها را بر اساس سرعت خودرو، بار موتور و سایر عوامل انتخاب می‌کند. دنده‌های اصلی در گیربکس اتوماتیک شامل موارد زیر است:

پارک (P): گیربکس را قفل می‌کند تا از حرکت خودرو جلوگیری شود.

دنده عقب (R): دنده‌ها را درگیر می‌کند تا وسیله نقلیه به سمت عقب حرکت کند.

خلاص (N): چرخ دنده ها را خلاص می کند و به موتور اجازه می دهد بدون چرخاندن چرخ ها کار کند.

درایو (D): چرخ دنده ها را برای حرکت رو به جلو درگیر می کند. برخی از گیربکس های اتوماتیک همچنین دارای چرخ دنده های اضافی برای سرعت های مختلف هستند.

گیربکس متغیر پیوسته (CVT)گیربکس CVT از سیستمی متشکل از پولی و تسمه برای ارائه تعداد نامحدودی از نسبت دنده‌ها، به جای دنده‌های مجزا، استفاده می‌کند. این امر باعث شتاب‌گیری نرم‌تر و بهبود مصرف سوخت می‌شود.

گیربکس دو کلاچه (DCT): DCT کارایی گیربکس‌های دستی را با راحتی گیربکس‌های اتوماتیک ترکیب می‌کند. این سیستم از دو کلاچ جداگانه برای دنده‌های زوج و فرد استفاده می‌کند و امکان تعویض دنده سریع و نرم را فراهم می‌کند.

چرخ دنده‌های گیربکس برای کنترل سرعت و گشتاور یک وسیله نقلیه بسیار مهم هستند و نوع سیستم دنده گیربکس مورد استفاده می‌تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد خودرو، راندمان سوخت و تجربه رانندگی تأثیر بگذارد.