Tچرخ دنده‌های انتقال نیرو بخشی ضروری از سیستم انتقال خودرو هستند که وظیفه انتقال نیرو از موتور به چرخ‌ها در سرعت‌ها و گشتاورهای مختلف را بر عهده دارند.در اینجا انواع اصلی چرخ دنده های موجود در وسایل نقلیه وجود دارد:

دنده های گیربکس دستی: در گیربکس دستی، راننده با استفاده از شیفتر دنده و کلاچ دنده ها را به صورت دستی انتخاب می کند.دنده های اصلی در گیربکس دستی عبارتند از:

دنده اول (دنده پایین): حداکثر گشتاور را برای راه اندازی خودرو از حالت سکون فراهم می کند.

دنده دوم: برای سرعت و شتاب متوسط ​​استفاده می شود.

دنده سوم: برای کروز در سرعت های متوسط ​​استفاده می شود.

دنده چهارم (Overdrive): برای کروز با سرعت بالا که دور موتور کمتر از سرعت خودرو است استفاده می شود.

دنده پنجم (Overdrive): برخی از گیربکس های دستی دارای دنده پنجم برای کروز حتی با سرعت بالاتر هستند.

دنده های گیربکس اتوماتیک: در گیربکس اتوماتیک، سیستم انتقال به طور خودکار دنده ها را بر اساس سرعت خودرو، بار موتور و عوامل دیگر انتخاب می کند.دنده های اصلی در گیربکس اتوماتیک عبارتند از:

پارک (P): گیربکس را قفل می کند تا از حرکت خودرو جلوگیری کند.

عقب (R): دنده ها را درگیر می کند تا خودرو به عقب حرکت کند.

خنثی (N): دنده ها را جدا می کند و به موتور اجازه می دهد بدون حرکت چرخ ها کار کند.

درایو (D): دنده ها را برای حرکت رو به جلو درگیر می کند.برخی از گیربکس های اتوماتیک نیز دارای دنده های اضافی برای سرعت های مختلف هستند.

گیربکس متغیر پیوسته (CVT): CVT از سیستمی از قرقره ها و تسمه ها برای ارائه تعداد بی نهایت نسبت دنده استفاده می کند تا دنده های مجزا.این امر باعث می شود تا شتاب نرم تری داشته باشید و راندمان سوخت بهبود یابد.

گیربکس دوکلاچه (DCT): DCT کارایی گیربکس های دستی را با راحتی گیربکس های اتوماتیک ترکیب می کند.از دو کلاچ مجزا برای دنده های زوج و فرد استفاده می کند که امکان تعویض سریع و روان دنده را فراهم می کند.

دنده های انتقال برای کنترل سرعت و گشتاور وسیله نقلیه بسیار مهم هستند و نوع سیستم دنده گیربکس مورد استفاده می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد خودرو، بهره وری سوخت و تجربه رانندگی داشته باشد.