اصلاح دنده می‌تواند دقت انتقال را تا حد زیادی بهبود بخشد و استحکام دنده را افزایش دهد. اصلاح دنده به اقدامات تکنولوژیکی برای تراشیدن آگاهانه سطح دندانه دنده به مقدار کم اشاره دارد تا آن را از سطح دندانه تئوری منحرف کند. انواع مختلفی از اصلاح دنده به معنای وسیع وجود دارد، با توجه به قطعات اصلاح مختلف، اصلاح دندانه دنده را می‌توان به اصلاح پروفیل دندانه و اصلاح جهت دندانه تقسیم کرد.

اصلاح پروفیل دندان

پروفیل دندانه کمی تراش داده می‌شود تا از پروفیل دندانه تئوری منحرف شود. اصلاح پروفیل دندانه شامل تراشیدن، تراشیدن ریشه و کندن ریشه است. تراشیدن لبه، اصلاح پروفیل دندانه در نزدیکی تاج دندانه است. با تراشیدن دندانه‌ها، می‌توان ارتعاش ضربه و صدای دندانه‌های چرخ‌دنده را کاهش داد، بار دینامیکی را کم کرد، حالت روانکاری سطح دندانه را بهبود بخشید و آسیب چسب را کند یا از آن جلوگیری کرد. تراشیدن ریشه، اصلاح پروفیل دندانه در نزدیکی ریشه دندانه است. اثر تراشیدن ریشه اساساً مشابه تراشیدن لبه است، اما تراشیدن ریشه، مقاومت خمشی ریشه دندانه را تضعیف می‌کند. هنگامی که از فرآیند سنگ‌زنی برای اصلاح شکل استفاده می‌شود، به منظور بهبود راندمان کار، گاهی اوقات از چرخ‌دنده کوچک به جای چرخ‌دنده بزرگ منطبق برای تراشیدن استفاده می‌شود. تراشیدن ریشه، اصلاح سطح انتقال ریشه دندانه‌های چرخ‌دنده است. چرخ‌دنده‌های دندانه سخت سخت‌کاری شده و کاربوریزه شده پس از عملیات حرارتی نیاز به سنگ‌زنی دارند. برای جلوگیری از سوختگی ناشی از سایش در ریشه دندان و حفظ اثر مفید تنش فشاری پسماند، ریشه دندان نباید ساییده شود. ریشه. علاوه بر این، شعاع انحنای منحنی انتقال ریشه را می‌توان با حفاری افزایش داد تا تمرکز تنش در فیله ریشه کاهش یابد.

اصلاح سرب دندان

سطح دندانه کمی در جهت خط دندانه تراشیده می‌شود تا از سطح دندانه فرضی منحرف شود. با اصلاح جهت دندانه، توزیع ناهموار بار در امتداد خط تماس دندانه‌های چرخ‌دنده می‌تواند بهبود یابد و ظرفیت تحمل چرخ‌دنده نیز بهبود یابد. روش‌های تراشیدن دندانه عمدتاً شامل تراشیدن انتهای دندانه، تراشیدن زاویه مارپیچ، تراشیدن درام و تراشیدن سطح است. نازک کردن انتهای دندانه به معنای نازک کردن تدریجی ضخامت دندانه تا انتها در یک یا هر دو انتهای دندانه‌های چرخ‌دنده در بخش کوچکی از عرض دندانه است. این ساده‌ترین روش اصلاح است، اما اثر تراشیدن ضعیف است. تراشیدن زاویه مارپیچ به معنای تغییر جزئی جهت دندانه یا زاویه مارپیچ β است، به طوری که موقعیت واقعی سطح دندانه از موقعیت نظری سطح دندانه منحرف شود. تراشیدن زاویه مارپیچ مؤثرتر از تراشیدن انتهای دندانه است، اما از آنجا که زاویه تغییر کوچک است، نمی‌تواند تأثیر قابل توجهی در همه جای جهت دندانه داشته باشد. تراشیدن درام به معنای استفاده از تراشیدن دندانه برای ایجاد برآمدگی دندانه‌های چرخ‌دنده در مرکز عرض دندانه است که عموماً در هر دو طرف متقارن است. اگرچه تراشیدن درام می‌تواند توزیع ناهموار بار روی خط تماس دندانه‌های چرخ‌دنده را بهبود بخشد، اما از آنجا که توزیع بار در دو انتهای دندانه دقیقاً یکسان نیست و خطاها کاملاً مطابق شکل درام توزیع نشده‌اند، اثر تراشیدن ایده‌آل نیست. اصلاح سطح به معنای اصلاح جهت دندانه با توجه به خطای واقعی بار خارج از مرکز است. با توجه به خطای واقعی بار خارج از مرکز، به ویژه با توجه به تغییر شکل حرارتی، سطح دندانه پس از تراشیدن ممکن است همیشه برآمده نباشد، بلکه معمولاً یک سطح منحنی است که توسط مقعر و محدب به هم متصل شده است. اثر تراشیدن سطح بهتر است و یک روش تراشیدن ایده‌آل است، اما محاسبه آن مشکل‌تر و فرآیند آن پیچیده‌تر است.